ماجرای دستگیری سران منافقین توسط پلیس فرانسه در سال ۱۳۸۲
تاریخ انتشار: ۸ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۹۸۳۱۰
به گزارش قدس آنلاین، مرکز اسناد انقلاب اسلامی نوشت: حضور پلیس آلبانی در مقر منافقین در آن کشور مورد توجه رسانهها قرار گرفت. اما این اولین باری نبود که منافقین در سالگرد ۳۰ خرداد با چنین اقداماتی مواجه میشوند. در اواخر خرداد ۱۳۸۲ اعضای ارشد منافقین که پس از حمله امریکا به عراق غافلگیر شده و به فرانسه گریخته بودند توسط پلیس فرانسه بازداشت شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سید حجت سید اسماعیلی از اعضای سابق شورای رهبری سازمان در خاطرات خود در این رابطه مینویسد: حمله پلیس ضد تروریست فرانسه در ۲۷ خرداد ۱۳۸۲ مصادف با ۱۷ ژوئن ۲۰۰۳ به تعداد زیادی از پایگاههای سازمان و دستگیری مریم رجوی و ۱۶۵ تن از کادرهای بالای آن به خبرسازترین موضوع روز در فرانسه و جهان تبدیل شد.
انعکاس این واقعه خیلی سریع بود. در همین رابطه روزنامه «نیویورک تایمز» انگیزه دولت فرانسه از این اقدام را «جلوگیری از انتقال کانون سیاسی ـ عملیاتی سازمان مجاهدین خلق از عراق به فرانسه» عنوان کرد.
پییر دوبوسکه مسؤول سازمان اطلاعاتی فرانسه، در مصاحبه با روزنامه مزبور اظهار داشت: سازمانهای اطلاعاتی فرانسه از پاییز گذشته و پس از [آغاز] جنگ عراق، متوجه ورود شمار زیادی از سربازان آن به فرانسه شدند... مجاهدین [خلق] یک کارخانه تولید رنگ را در شهر «سنت کوئن لامون» اجاره کردند و ضمن راهاندازی یک استودیوی تلویزیونی و نصب بشقابهای ماهوارهای، در حال تبدیل کردن آن به یک مرکز ارتباطات هستند...
مجاهدین برای حمله به سفارتخانههای ایران و سایر منافع این کشور در اروپا و ترور ۲۵ نفر از اعضای سابق خود برنامهریزی کرده بودند... این [سازمان] به هیچوجه یک جنبش سیاسی و یک جنبش دموکراتیک و سیاسی نبوده و نیست.
این گروه خود را برای احیای دموکراسی در ایران آماده نمیکند. اینها گروهی کاملاً افراطگرا هستند. فرقهای تندرو، فاقد هرگونه نظام دموکراتیک؛ فرقه کیش شخصیت در پیروی از رهبر(خودکامه).
سردرگمی سازمانی فرقه رجوی
ماجرای دستگیری مریم رجوی، در شرایطی اتفاق میافتاد که هنوز تب ضربه مهلک سقوط صدام از جان مجاهدین فروکش نکرده بود. این شوک آن قدر قوی بود که سران سازمان و به ویژه مسعود رجوی را سراسیمه کرده و به عکسالعمل واداشت.
نامعلوم بودن تصمیم و حکم دادگاه فرانسه، احتمال استرداد مریم رجوی و برخی دیگر از کادرهای دستگیر شده به ایران، و از همه مهمتر به هم ریختن تمهیدات و تدارکاتِ به دقت طراحی شده، سازمان را به این اندیشه واداشت که واکنشی متناسب با ماهیت فرقهای خود بروز دهد تا بتواند مانع از اقدامات بعدی فرانسه که سازمان آن را خیلی سختگیرانهتر از وضعیت فعلی ارزیابی میکرد، نشان دهد.
واقعیت امر این است که سازمان همیشه تلاش کرده بود برای پیشبرد اهداف سازمانی و برای بدست آوردن حمایتهای بینالمللی، چهرهای انسانی و دموکراتیک و آزادیخواهانه از خود در عرصه جهانی نشان دهد ولی این بار در شرایطی قرار گرفته بود که مجبور بود برای رهایی مریم رجوی و دیگر دستگیرشدگان کاری در خور شأن سازمان که نشات گرفته از همان ماهیت فرقهای تشکیلات رجوی است از خود نشان دهد.
به دنبال این واقعه سازمان مستمراً تهدید میکرد که صدها نفر خود را در لیست خودسوزی قرار داده و اگر دولت فرانسه به توطئههای مشترکش با ایران ... پایان ندهد، مصمماند که خود را به آتش بکشند.
ولی این واقعه بر خلاف ارزیابیهای رجوی، سازمان را در عرصه سیاسی و در سطح بینالمللی به طور جد با چالشهای جدیتری روبرو کرد.
این چالش حاصل تقابل شاخصهای مدنی و دمکراتیک در غرب با روح آنارشیسم اجتماعی و آوانتوریسم لجام گسیخته حاکم بر مجاهدین خلق بود که در پوشش آرمانگرایی تلاش میکردند با همسانسازی و جعل خود با اصیلترین بخش مقاومت ضد فاشیستی اروپا برای خود وزن و قدی همانند بسازند.
خودسوزی اعضا؛ دستوری تشکیلاتی
دستگیری مریم رجوی و پیامدهای آن حداقل برای دولتها و افکار عمومی اروپا این امکان را فراهم آورد تا ماورای چهره به ظاهر دمکراتیک این تشکیلات را رویت کنند. این واکنش سخت، متاثرکننده و ارتجاعی در واقع پاسخ حداقلی مجاهدین خلق به صورت مسئله سادهای بود که با هر فرضی امکان تصحیح آن متصور بود.
مجاهدین خلق در واکنش به دستگیری مریم رجوی و شماری از اعضای بلندپایه این سازمان که بر اساس مدارک مستند ناگزیر به کشف و پیگیری موارد اتهامی از جمله پولشویی و در دستور کار قرار دادن حذف فیزیکی بخشی از اعضای جداشده خود بود، بر اساس یک دستور تشکیلاتی شماری از اعضای خود در اروپا را وادار به خودسوزی نمود. هدف سازمان از این اقدام تحت فشار گذاشتن فرانسه و ناگزیر کردن به آزادی افراد دستگیر شده و مشخصاً مریم رجوی بود. در پی این اقدام سازمانیافته تشکیلاتی در سراسر اروپا دهها تن از اعضای مجاهدین خلق در مقابل چشمان بهتزده شهروندان اقدام به خودسوزی نمودند. حاصل این شانتاژ روانی به تایید سازمان دو قربانی به نامهای ندا حسنی و صدیقه مجاوری بودند. ضمنا در این واقعه فردی بنام محمد ثانی از مسئولین مجاهدین نیز زخمی شد.
این اقدام که محصول تنظیم رابطه مناسبات درون تشکیلاتی و ساختاری است میتواند رویکرد به خشونت را در اشکال مختلف و از جمله خودزنی به عنوان وجهی پنهان از گرایش ایدئولوژیک به این راهکار را مورد بازنگری و نتیجهگیری تئوریک قرار بدهد. پدیده خشونت همواره در سازمان مجاهدین خلق به تناسب شرایط مورد بهرهبرداری قرار گرفته است. فقط اشکال آن متفاوت بوده، اما نتایج حاصل از آن در راستای یک هدف کلان به تأثیرات مورد نظر مجاهدین خلق منجر شده است.
فشار ناشی از این واقعه بر دولت مردان سیاسی و افکار عمومی آن به حدی بود که همه معیارها و قوانین جاری در فرانسه را تحتالشعاع قرار داد و دادگاه فرانسه ناگزیر برای جلوگیری از هزینههای احتمالی بیشتر که عمدتا بر افکار عمومی خود تحمیل میشد به تعدیل مواضع خود ناچار گردید.
اعتراف رجوی به تروریستی بودن سازمان مجاهدین خلق
واقعه ۱۷ ژوئن و سریال خودسوزیهای بغایت سازماندهی شده سازمان بر خلاف تصمیمگیرندگان آن نتیجه معکوس داد و برخلاف پیشبینی تشکیلات فرقهای مجاهدین، افکار عمومی و مردم اروپا و دیگر کشورها واکنش منفی نشان دادند و موجی از انزجار و تنفر و تعجب برانگیخته شد.
به دنبال این واکنشها سازمان و رهبر آن مدعی شدند که این حرکتها به صورت خودجوش و خود به خودی صورت گرفته و اعضای آنها با دستور تشکیلاتی دست به خودسوزی نزدهاند.
به قول مسعود رجوی که یک بار در یکی از نشستهای عمومی گفته بود (خطاب به اروپائیان و آمریکا – نقل به مضمون است): آقایان فکر نکنند ما که کت و شلوار میپوشیم و کراوات میزنیم میتوانند هر کاری خواستند با ما بکنند و هوای ایران را داشته باشند. اگر دست به کار شویم یک تروریستهایی میشویم که دیگر از دست ما امان نخواهید یافت (کف زدن و سوت زدن حضار برای رجوی و در مقابل خنده و قهقهه رجوی. در ادامه رجوی با همان خندهاش از جمعیت میپرسد:شما تروریست هستید؟ حضار با صدای بلند میگویند: بله!
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: منافقین پلیس فرانسه دستگیری مریم رجوی مجاهدین خلق افکار عمومی مریم رجوی فرقه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۹۸۳۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازداشت «ژرار دوپاردیو» به اتهام تجاوز جنسی
رسانه های فرانسوی گزارش دادند «ژرار دوپاردیو» امروز (دوشنبه ) توسط پلیس برای بازجویی در مورد اتهامات جدید تجاوز جنسی احضار شده است.
به گزارش ایسنا، این بازیگر ۷۵ ساله، در یک ایستگاه پلیس در منطقه چهاردهم پاریس به دلیل اتهامات مطرح شده از سوی دو زن مبنی بر تجاوز به آنها، یکی در یک فیلم در سال ۲۰۲۱ و دیگری در فیلمبرداری دیگری در سال ۲۰۱۴، مورد بازجویی قرار گرفت.
«ژرار دوپاردیو» بازیگر فیلمهایی چون «سیرانو دو برژراک»، «مردی با نقاب آهنین» و بیش از ۲۰۰ فیلم و سریال تلویزیونی دیگر، در سال ۲۰۲۰ به اتهام تجاوز جنسی مرتبط با شکایت مطرح شده ازسوی «شارلوت آرنولد» در سال ۲۰۱۸ متهم شد و یک سال بعد دهها فرد دیگر به عنوان بخشی از یک مقاله تحقیقاتی در روزنامه مدیا پارت در آوریل ۲۰۲۳ علیه این بازیگر فرانسوی صحبت کردند و در نهایت به شهرت دوپاردیو ضربه خورد. در ماه دسامبر گذشته نیز «هلن داراس» هنرپیشه فرانسوی نیز شکایتی را به پلیس ارائه کرد و مدعی شد که دوپاردیو در سال ۲۰۰۷ هنگام فیلمبرداری فیلم «دیسکو» به او تجاوز جنسی کرده است.
پخش یک مستند در تاریخ ۷ دسامبر ۲۰۲۳ از تلویزیون فرانسه که تاریخچه دوپاردیو در مورد اتهامات سوء استفاده جنسی را شرح میداد، شروعی دوباره برای افزایش حواشی پیرامون این بازیگر بود.
در نامهای سرگشاده که ماه گذشته در روزنامه فرانسوی با گرایش محافظه کار فیگارو منتشر شد، ۵۶ ستاره سینمای فرانسه از جمله «کارلا برونی» و «شارلوت رمپلینگ» از دوپاردیو در برابر اتهامات ، دفاع کردند و این بازیگر نیز همه اتهامات را رد کرد و گفت که هرگونه برخورد با آرنولد توافقی بوده است. او گفت که قربانی یک جریان رسانه ای شده است و هرگز با یک زن بدرفتاری نکرده است.
اتهامات مکرر خشونت جنسی علیه دوپاردیو به خط مقدم جنگ فرهنگی در فرانسه تبدیل شده و گروههای فمینیستی را در برابر مدافعان این بازیگر از جمله امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه قرار داده است.
رئیسجمهور فرانسه اواخر سال گذشته میلادی دوپاردیو را بازیگر بزرگی خوانده بود که مایه افتخار فرانسه است.
انتهای پیام